گرجستان به کسب وضعیت نامزدی در مسیر پیوستن به اتحادیه اروپا چشم دوخته است، اما عضویت در اتحادیه اروپا برای گرجستان رویایی است که تحقق آن در کوتاه مدت میسر به نظر نمی‌رسد.
آگهیبررسیها نشان می‌دهد که بیش از ۹۰ درصد از جمعیت ۳.۷ میلیونی گرجستان از پیوستن به اتحادیه اروپا حمایت می‌کنند و پرچم‌های آبی و زرد اتحادیه از هم‌اکنون در تفلیس و از ساختمان‌های دولتی، شرکت‌های خصوصی و منازل شخصی به اهتزاز درآمده‌اند.
حزب حاکم در گرجستان هم رسما از عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو حمایت می‌کند، اما عقب‌نشینی آن در زمینه اصلاحات مدنظر اتحادیه اروپا در زمینه مبارزه با فساد، استقلال قوه قضائیه، ایجاد فضای سیاسی رقابتی با رفع سلطه ثروتمندان بر سیاست، قضاوت در مورد مصمم بودن آن را دشوار کرده است.
همچنین، موضع آشتی جویانه دولت در قبال روسیه نیز بروکسل را عصبانی کرده است. چنان که به نظر بروکسل، دولت گرجستان حداقل به ظاهر بیشتر به تجارت با روسیه علاقه دارد تا پیشروی در مسیر الحاق به اتحادیه اروپا.
گرجستان که بین روسیه و ترکیه قرار دارد و مرز زمینی با اتحادیه اروپا ندارد، در مارس ۲۰۲۲ و در کنار اوکراین و مولداوی برای عضویت در اتحادیه اروپا درخواست داد.
ماه گذشته، کمیسیون اروپا توصیه کرد که به گرجستان وضعیت نامزدی اعطا شود، موقعیتی که اوکراین و مولداوی قبلا به آن دست یافته‌اند، اما کمیسیون تاکید کرد که اگر اصلاحات مورد توافق را انجام نگیرد، می‌توان این وضعیت را پس گرفت.
اما با طولانی‌ترین شدن دوره تهاجم نظامی روسیه به خاک اوکراین، گرجستان به سمت بهبود روابط با مسکو حرکت کرده است. این در حالی است که روسیه در میان مردم عادی گرجستان به شدت منفور است، به خصوص به این دلیل که به جدایی دو منطقه گرجستان یعنی آبخازیا و اوستیای جنوبی طی دو جنگ سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۸ کمک کرد.
اما اگرچه مسکو و تفلیس روابط دیپلماتیک رسمی ندارند، گرجستان مانند اتحادیه اروپا و سایر کشورهای غربی از اعمال تحریم‌ها علیه روسیه خودداری کرده و پروازهای مستقیمی را که در سال ۲۰۱۹ به حالت تعلیق درآمده بودند، دوباره برقرار کرده است.
در ماه مه، ایراکلی غاریباشویلی، نخست‌وزیر گرجستان نیز ماه مه گذشته گفت که گسترش ناتو «یکی از دلایل اصلی» جنگ در اوکراین است، دیدگاهی که توسط کشورهای غربی که این تهاجم را غصب غیرقانونی خاک اوکراین می‌دانند، بارها رد شده است.
به اینستاگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
بیدزینا ایوانیشویلی، ثروتمندترین مرد گرجستان، بنیانگذار حزب حاکم رویای گرجستان و نخست وزیر سابق است. این حزب در ماه مارس، لایحه‌ای ارائه کرد که سازمان‌های غیردولتی و رسانه‌های دریافت‌کننده پول از خارج از کشور را به عنوان «عوامل خارجی» معرفی شوند، درست شبیه قانونی که در روسیه جاری است که کرملین از آن برای سرکوب جامعه مدنی استفاده می‌کند.
پس از اعتراضات گسترده در تفلیس، دولت این لایحه را پس گرفت. اتحادیه اروپا هم گفته بود که تصویب این قانون می‌تواند امیدهای گرجستان را برای پیوستن به این اتحادیه نابود کند.
در همین حال، کلیسای ارتدکس با نفوذ گرجستان هم برخلاف اصول بنیادین اتحادیه اروپا خواهان منع «فعالیت دگرباشان جنسی» در کشور است.
در چنین شرایطی، پیش‌بینی نتیجه نشست ۱۴ و ۱۵ دسامبر سران اتحادیه اروپا دشوار است، چرا که سرنوشت گرجستان در اتحادیه اروپا به اوکراین گره خورده است.
ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان که به روابط خود با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه افتخار می‌کند، مخالف آغاز مذاکرات الحاق اتحادیه اروپا با اوکراین است ولی در عین حال تمایل بیشتری نسبت به الحاق گرجستان دارد، اما موضع محافظه‌کارانه گرجستان را چندان با خود همسو نمی‌داند.
کورنلی کاکاچیا، مدیر اندیشکده سیاست گرجستان، معتقد است که دولت تفلیس خواهان پیوستن به اتحادیه اروپا است، اما نه به قیمت از دست دادن قدرت در داخل. او پیش‌بینی می‌کند که گرجستان به سرنوشت ترکیه دچار شود که در سال ۱۹۹۹ وضعیت نامزدی دریافت کرد، اما از آن زمان تاکنون پیشرفت کمی در جهت عضویت داشته است.