جنگل‌های آرام به عنوان پناهی برای دفن مردگان و جایگزینی برای گورستان‌ها مفهوم و ایده‌ای زیست‌محیطی و رایج در کشور آلمان است، ایده‌ای که به تدریج به بخش‌های شرقی و شمال شرقی فرانسه نیز راه یافته است.
آگهیاین ابتکار که اهدافی زیست محیطی را دنبال می‌کند به مردم این امکان را می دهد که در محیطی آرام و در میان طبیعت دفن شوند.
شمار روزافزونی از مردم در آلمان و به تازگی در شرق فرانسه تصمیم گرفته‌اند که نه تنها پس از مرگ جسدشان سوزانده شود بلکه خاکسترشان نیز زیر درختی مدفون شود.
جنگل های سینری که به عنوان «جنگل‌های آرامگاهی» نیز شناخته می شوند به نوعی جایگزین گورستان‌ها هستند و چند سالی است که این نوع استفاده از آنها در آلمان رایج شده است.
این مفهوم در حال گسترش به مناطقی از فرانسه از جمله آلزاس است که در نزدیکی مرز آلمان قرار دارند و از قرابت فرهنگی بیشتری با آنسوی مرز برخوردارند.
شهر کوچک «موترسهولتس» که در ۴۰ کیلومتری جنوب استراسبورگ و در آلزاس واقع شده از جمله این مناطق است که بخش‌هایی از جنگل را به عنوان مکان دفن در دسترس ساکنان قرار داده است.
گابریل و ژان پیر گراسر که در روستای مجاور سکونت دارند از جمله افرادی هستند که ترجیح می‌دهند ابدیت را پای یک درخت فندق بگذرانند؛ آنها از مکانی در جنگل شهر «موترسهولتس» که برای دفن مردگان اختصاص یافته، بازدید کردند.
گابریل گراسر ۸۱ ساله می‌گوید: «بازدید امروز ما را مصمم کرد. من با شهرداری تماس خواهم گرفت تا جایی را در این مکان رزرو کنم، امیدوارم تا آنجا که ممکن است دیرتر، اما می دانیم که به هر حال این مرحله فرا خواهد رسید.»
وی ادامه می‌دهد: جنبه طبیعی و آرام‌بخش این ایده برایم جالب است؛ استراحت ابدی در چنین محیطی برای من بهتر از جای گرفتن در طبقه‌ای از یک گور لانه‌کبوتری (مختص خاکستر اجساد) است.
ژان پیر گراسر، همسر ۸۵ ساله گابریل نیز می‌گوید که جنگل را به گورستان ترجیح می دهد: «این بیشتر به سبک زندگی ما نزدیک است؛ ما محیط زیست و طبیعت را به محیط‌های شلوغ ترجیح می دهیم.»
در نانسی واقع در شرق فرانسه نیز درختانی در گورستانی کاشته می‌شوند تا به زودی به مردم این امکان را بدهد که در میان طبیعت آرام گیرند.
معاون شهردار نانسی در امور کیفیت خدمات عمومی می‌گوید که تقاضاهای فزاینده‌ای برای دفن در «جنگل‌های پناهگاه» دریافت می‌شود.
وی می‌گوید: «ما اولین شهر بزرگ در فرانسه هستیم که ساکنانش به جنگل‌های آرامگاهی علاقه نشان می‌دهد. چرا؟ چون نیازهای اجتماعی و محیطی را برآورده می‌کند. ما کاملاً در این مورد متقاعد شده‌ایم.»
خاکستر ساکنان فوت شده این شهر از ماه دسامبر بدون تاج گل و سنگ قبر به خاک سپرده می شود.