کارلسروهه میزبان «گلوباله»، جشن هنر در عصر دیجیتال

آگهی

رویداد «گلوباله» مجموعه ای از چیدمانهای هنری و رویدادهای مختلف است که در شهر کارلسروهه در جنوب غرب آلمان برگزار می شود و علم و هنر و فناوری را در کنار هم عرضه می کند. این رویداد بین المللی این پرسش را به میان می آورد که فناوریهای دیجیتال چه تاثیر سیاسی و اجتماعی بر زندگی روزمره ما دارند؟ انسان امروز با استفاده از علم، و ابزارها و ماشینهای مدرن بر حیات و آینده ی خود تأثیر می گذارد. به این ترتیب سیر طبیعی تکامل متوقف شده است.

سازماندهنده این رخداد که از ۱۹ ژوئن امسال تا ۱۷ آورل سال آینده، برپاخواهد بود، مرکز هنر و رسانه ها (ZKM) در کارلسروهه است. پیتر ویبل، مدیر این مرکز می گوید: «هنرِ مربوط به رسانه ها، اوج هنر واقعگراست. با ماشینها، دنیای دیگری خلق می شود، اما هنرمند هم می خواهد در شکل دادن به این جهان سهم داشته باشد اما با رنگ و روغن کار زیادی نمی شود کرد. می توان نقاشیهای قشنگ خلق کرد. فناوران، سیاستمداران و مهندسان در کار خلق و شکل دادن به جهانی نو، از هنرمند جلو خواهند افتاد. به هر حال خلاقیت یکی از عناصر اصلی کار هر هنرمند است.»

در بحثی در نمایشگاه گلوباله، زیاده روی های قرن گذشته به چالش کشیده شد. در این برنامه که بصورت یک دادگاه بود و با الهام از محاکمات نورنبرگ و محکمه جنایات جنگ ویتنام برگزار شد، فناوری های مدرن، کشتارهای جمعی در گوشه و کنار جهان، آوارگی و بمبهای اتمی محکوم شدند.

در یکی از غرفه های این رویداد به نام «کلاؤداسکیپس»، بازدیدکنندگان می توانند سر بر ابرها بسایند. در اینجا در تمام طول روز ابرهای مصنوعی تولید می شود و بازدیدکننددگان می توانند در ابرها یا روی ابرها راه بروند. این غرفه حاصل همکاری تتسو کوندو، معمار ژاپنی و مهندسان انرژی از اشتوتگارت در جنوب آلمان است.

ماتیاس شولر، مهندس آب و هوا می گوید: «در روز گشایش نمایشگاه دیدیم که خیلی از مردم ابرها را خراب می کردند. گردابهای فراوان باعث می شد که ابرها پایین بروند. این به این معناست که باید در رفتارمان با طبیعت بیشتر ملاحظه کنیم. چون طبیعت حافظ ماست و اگر طبیعت را از بین ببریم مثل این است که خودکشی کنیم.»

غرفه بزرگ دیگری به کار ریوجی ایکدا، هنرمند و آهنگ ساز ژاپنی اختصاص داده شده است. این غرفه میکرو/ماکرو نام دارد و هنرمند ژاپنی آن را هنگامی که در مرکز تحقیقات فیزیک ذرات اروپا (سرن) حضور داشت خلق کرده است. در اینجا تصاویر ریاضی و فیزیک با موسیقی و همینطور صداهای ابزار آزمایشگاهی هم زمان می شوند. بازدیدکنندگان در فضای اطلاعاتی قرار می گیرند و مرتبا از طریق ویدئو و صدا، اطلاعات دریافت می کنند.

شهر کارلسروهه سیصدمین سالگرد تأسیس خود را نیز جشن می گیرد. بیش از۴۰ هزار نفر در مراسم آغاز این جشن در برابر قلعه شهر شرکت کردند. مرکز هنر و رسانه (ZKM) از هنرمندان مجارستانی دعوت کرده بود که دیوارهای قلعه را مثل بوم به کار بگیرند و با استفاده از فناوری “نگاشت” روی آنها نمایش های ویدئویی اجرا کنند. هنرمندان بوداپست در فناوری نگاشت تبحر دارند.

آندراش ساس، یکی از هنرمند مجار می گوید: «هر کسی که در کار نگاشت هست، برای خودش سبکی دارد. برای ما نکته مهم همخوانی با موسیقی است. تصاویر متحرک باید تأثیر موسیقی را بیشتر کنند و در اینجا ما باید تا آنجا که می توانیم اشکال را با معماری ساختمان هم تطبیق دهم.»

هنرمند یکی دیگر از برنامه های «گلوباله» روی پدید خطای ادارک تمرکز کرده است. این برنامه «هیچکس» نام دارد و یوهان لوربیر، هنرمند آلمانی اهل برلین خالق آن بمدت ۲ ساعت در ارتفاع ۴ متری از سطح زمین ایستاده است.

وی می گوید: «با مفاهیم گرانش و ضدگرانش کار می کنم. واکنش مردم را نگاه کنید. وقتی فقط یک پارامتر را تغییر می دهم، عکس العملشان باز هم برایم حیرت آور است. من که آدمی عادی هستم اما فقط روی زمین نایستاده ام، کمی بالاتر از سطح زمین هستم و همین برای مردم خیلی تماشایی است.»

لئاندور اهریلچ، هنرمند آرژانتینی در چیدمانی، خانه ای معلق را ارائه می کند. وی می گوید: «من در خانواده ی بزرگ شدم که همه معمار بودند، و این مسئله خیلی بر من تاثیر گذاشته است. نمایش آثار هنری در جاهای غیرمعمول برایم جالب است. اینکه آثار هنری در اماکن عمومی به نمایش در بیایند تا مردم دور هم جمع شوند و کار هنری را تعبیر و تفسیر کنند و در باره اش حرف بزنند.»

ولفگانگ اشپیندلر، خبرنگار یورونیوز از کارلسروهه می گوید: «“گلوباله“، هنر، علم، و فناوری را به شکلی جالب ترکیب می کند. در اینجا خواهید دید که چگونه هنر تغییر کرده است و مفاهیم گسترده تری را در بر گرفته است.»