بحران لیبی و نقش آن در موج جدید مهاجرت به سمت اروپا

بحران لیبی و نقش آن در موج جدید مهاجرت به سمت اروپا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

از زمان سقوط حکومت معمر قذاقی و شدت گرفتن جنگ داخلی در لیبی، این کشور به یک معدن بزرگ مهاجر برای قاچاقچیان تبدیل شده است. فاصلۀ بنادر شمالی لیبی تا

آگهی

از زمان سقوط حکومت معمر قذاقی و شدت گرفتن جنگ داخلی در لیبی، این کشور به یک معدن بزرگ مهاجر برای قاچاقچیان تبدیل شده است. فاصلۀ بنادر شمالی لیبی تا جزیرۀ لامپدوزا در جنوب ایتالیا نزدیک به ۲۵۰ کیلومتر است و به دلیل این مسافت نزدیک، بیشتر مهاجران برای عزیمت به ایتالیا خود را به لیبی می رسانند. باندهای قاچاق انسان در این کشور بسیار فعالند.

ناصر اهل شهر آرلیت در نیجر است که برای رساندن خود به اروپا به لیبی آمده است. او می گوید: «سفر از آرلیت به اینجا با اتومبیل سریع است و سه روز وقت می گیرد. می بینید که خیلی دور نیست. بستگی به جاده و مسیر هم دارد.»

این راههایی که مهاجران گام در آنها می گذارند، از کشورهای نیجر، مالی و سومالی شروع می شود. با عبور از صحرای شمال آفریقا به لیبی می رسد و از آنجا از طریق دریای مدیترانه به سوی اروپا ادامه پیدا می کند. مقصد اصلی این مهاجران هم جزایر جنوبی ایتالیا نظیر لامپدوزا، سیسیل و یا کشور مالت است.

قاچاقچیان برای انتقال مهاجران به ایتالیا از قایق های فرسوده استفاده می کنند که جوابگوی کثرت سرنشینان که بیشترشان نیز زن و کودک هستند، نیست. برخی از این مهاجران تا قبل از شدت گرفتن جنگ داخلی در لیبی در این کشور به عنوان کارگر مشغول به کار بودند اما حالا نه کاری مانده است و نه کشورشان جایی است که این مهاجران را به ماندن تشویق کند. خشونت های روز افزون حاصل از جنگ میان گروه اسلامگرای داعش، دولت خودخوانده در طرابلس و دولت مرکزی در طبرق، اقتصاد این کشور را به کلی ویران کرده و حتی بومیان این کشور را نیز به مهاجرت وامی دارد.

عمر که اهل گامبیاست تا پیش از این در لیبی کارگر بوده است. او می گوید: «من در لیبی کار می کردم اما زندگی در آنجا خیلی سخت شده حتی برای کار هم سخت شده بود بهمین خاطر تصمیم گرفتم با وجود خطر از این مسیر مهاجرت کنم.»

شرق و غرب لیبی توسط نیروهای نظامی به دو تکه تبدیل شده و در میان این دو گروه نیز نیروهای موسوم به دولت اسلامی- داعش- بخش هایی از لیبی را در اختیار گرفته اند. هر کدام از این گروهها تلاش می کنند این کشور دارای ذخایر نفتی را به کنترل خود درآورند. ژنرال خلیفه حیفتر در بن غازی علیه گروه تروریستی داعش می جنگد و نیروهای دولتی وابسته به طبرق نیز با شبه نظامیان فجر لیبی در طرابلس جنگ می کنند.

گروههای اسلامگرای دیگری از جمله انصار الشریعه نیز با استفاده از هرج و مرج حاکم در این کشور سعی می کنند بر قلمروی خود بیافزایند. بعد از سقوط حکومت معمر قذافی، دولت موقت نتوانست در این کشور همانند مصر یا تونس به کار خود ادامه دهد و لیبی در حال چند تکه شدن است.

پارلمان دولت قانونی لیبی که توسط کشورهایی مثل مصر و عربستان سعودی حمایت می شود و جامعۀ بین المللی نیز آنرا به رسمیت شناخته، رای به مذاکرات برای وحدت ملی داده است. در طرابلس نیز دولت شورشیان پارلمان تشکیل داده و دولت قانونی طبرق را برسمیت نمی شناسند اما پذیرفته اند در این مذاکرات شرکت کنند.

نمایندۀ ویژه سازمان ملل در لیبی امیدوار است با پیش بردن این مذاکرات که در شهر مراکش برگزار می شود، یک دولت واحد با مشارکت دو طرف درگیر در طرابلس و طبرق شکل بگیرد تا به این ترتیب، اندکی از هرج و مرج و خشونت ها در کشور کاسته شود. وی پیشنهاد کرده است مجلس نمایندگان در شهر طبرق باقی بماند و سنا به طرابلس منتقل شود.

هرچه دیرتر این مذاکرات به سرانجام برسد و هر چه دیرتر دولت واحد در لیبی به سرکار بیاید، شرایط به نفع گروههای اسلامگرای تروریست نظیر داعش و القاعده خواهد بود. کشورهای اروپایی نیز از بی ثباتی در لیبی در امان نیستند. علاوه بر سرازیر شدن روزانه دست کم هزار مهاجر به سوی اروپا، داعش نیز تنها کمتر از ۳۰۰ کیلومتر با ایتالیا و دروازۀ اروپا فاصله دارد و این مساله اروپا را نگران کرده است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

قاره سبز، بهشتی که کابوس پناهجویان شد

واکنش های مختلف به فاجعه انسانی در دریای مدیترانه

سیاستهای اتحادیه اروپا برای مواجهه با ورود مهاجران غیر قانونی