آینده تاریک رودخانه سیاه

آینده تاریک رودخانه سیاه
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

اتریش استفاده از انرژی آبی را گسترش می دهد، اما آیا این با قوانین اروپایی منطبق است؟ کمیسیون اروپا مطمئن نیست. محافظان سرسخت محیط زیست نیز می خواهند جلوی پروژه انرژی آبی را بگیرند.

یوهانس گپ، یک استاد مشهور دانشگاه در زمینه جانورشناسی است و تاکید می کند که از جانوران نادری که در این رودخانه زندگی می کنند و توسط قوانین اتحادیه اروپا نیز حفاظت می شوند، مانند خرچنگ سنگی باید محافظت کرد. او همچنین برای نجات اکوسیستم بسیار حساس این منطقه مبارزه می کند.

او نگران است. شاید این آخرین پاییز برای گونه های نادر جانوران در رودخانه تاکنون دست نخورده اتریش، موسوم به “رودخانه سیاه” باشد. دو سرمایه گذار خصوصی، یک مالک و یک شاهزاده ثروتمند، در نظر دارند یک ایستگاه تولید برق آبی بسازند.

یوهانس گپ می گوید: “در کنار خرچنگ سنگی، صدها جانور نادر اینجا زندگی می کند. در آب انواع ماهیان سربزرگ، لاروهای سنجاقک های محافظت شده، با نام حلقه طلایی بالکان، زندگی می کنند. چندین نوع از پروانه های محافظت شده توسط قوانین اتحادیه اروپا نیز در این آبها یافت می شود. همچنین گیاهان سنگروی بسیار بسیار نادر را نیز نباید از یاد برد. اگر این اکوسیستم تغییر پیدا کند، همه این موجودات در خطر می افتند.”

اولریش آیشلمن، رییس گروه فشار بین المللی “نظارت بر رودخانه” می گوید: “اینجا در اتریش، یکی از آخرین رودخانه های دست نخورده در معرض تهدید نابود شدن است. قانون اتحادیه اروپا زیر پا گذاشته می شود. اگر این اتفاق اینجا بیافتد، در جاهای دیگر نیز رخ خواهد داد. همه رودخانه های تحت حفاظت اتحادیه اروپا در خطر خواهند بود. به همین دلیل تاثیر این مورد بسیار گسترده است و موضوعی محلی نیست، بلکه یک مسئله اروپایی است.”

در سال ۱۹۹۸ میلادی، اتریش اعلام کرد که رودخانه سیاه از اهمیت ملی برخوردار است. در سال ۲۰۰۱ میلادی، بخش های اطراف رودخانه سیاه بعنوان “طبیعت ۲۰۰۰” شناخته و به این ترتیب در قوانین حفاظت طبیعت اروپایی ادغام شد. این در حالی است که آب عالی رودخانه نیز توسط “بخشنامه چهارچوب آب” اروپایی محافظت می شود.

پیتر مسر، یکی از سرمایه گذاران، که یک مالک محلی جنگلها است، می گوید: “این نوع از واحدهای انرژی آبی با طبیعت سازگار است. این امر توسط یک کار ارزشیابی که در طول روند طولانی حفاظت از طبیعت و حفاظت از آب انجام شد، به اثبات رسید. هر کس مرا می شناسد، می داند که من مبارز سرسختی هستم. اگر ایده ای در ذهنم باشد به همین راحتی آنرا رها نمی کنم.”

این سرمایه گذار برای طرح خود، توافق دولت محلی را در سال ۲۰۰۷ میلادی کسب کرده است، اما دولت مرکزی که از سوی اتحادیه اروپا تحت فشار است، سعی در متوقف کردن پروژه دارد.

محافظان محیط زیست، برای حفظ رودخانه سیاه، یک شبکه از پایگاه های مرکزی در جنگل ایجاد کرده اند تا زمانی که کار بریدن درختان شروع شود، وارد عمل شوند. این افراد از بهار امسال به این جنبش ملحق شدند و از آن زمان روز و شب اینجا زندگی می کنند. این یک گروه متنوع مرکب از فعالان جوان و پیر با یک هدف واحد است: حفاظت از رودخانه سیاه.

فرانس انزنهوفر، یکی از فعالان می گوید: “اگر ۶۲ درصد آب از رودخانه خارج شود، طبق آمار رسمی، رودخانه قدرت بقا را از دست می دهد. دیگر تمیز نخواهد بود و کیفیت آب پایین خواهد آمد، رودخانه کاملا تغییر خواهد کرد و دیگر مانند امروز نخواهد بود. یک اثر تاریخی طبیعی، تقریبا مقدس… ناپدید می شود.”

یاکوب متهاور دیگر فعال می گوید: “رودخانه سیاه بخشی از چهار درصد از رودخانه های اتریش است که دست نخورده باقی مانده است. فقط چهار درصد مانده است. به طور میانگین بر روی رودخانه های اتریش، هر هشت کیلومتر یک ایستگاه انرژی آبی هست. این ایستگاه کوچک آبی رودخانه سیاه، مسئله انرژی ما را حل نخواهد کرد. این واضح است و به همین دلیل من اینجا هستم تا این جواهر را نجات دهم.”

موضوع داغ بحث امروز فعالان، چگونه آماده شدن برای زمستان بسیار سرد است و اینکه آیا باید یک تظاهرات اعتراضی در پایتخت و قبل از انتخابات ملی برگزار کرد یا نه. سرمایه گذاران با هدایت کردن آب به سمت دره خواهان تولید برق هستند ولی معترضان محلی از این نیز نگرانند که روزی آب رودخانه به فروش گذاشته شود.

مارتین انگل بوگن، فعال جنبش حفاظت از رودخانه سیاه می گوید: “من در این اعتراض شرکت کردم زیرا می خواهم از خصوصی سازی آب آشامیدنی جلوگیری کنم. این قابل قبول نیست که دو سرمایه گذار خصوصی از دارایی عمومی پول در بیاورند.”

والتر هیرونیموس گافگو می گوید: “در این نزدیکی شهرداری شوانبرگ قرار دارد، محلی که گردشگران را جذب می کند. اگر دره رودخانه تغییر پیدا کند، دیگر کسی برای گردش به این ناحیه نمی آید.”

راینر مورت می گوید: “فرزندان ما و نسل آینده باید حق و امکان زندگی با رودخانه های دست نخورده و بکر باقیمانده را داشته باشند.”

به شهر گراتس مرکز منطقه اشتایرمارک می رویم. حزب حاکم سوسیال دموکرات قویا از طرح انرژی آبی حمایت کرده و خاطرنشان می کند که اتریش انرژی هسته ای ندارد ولی رودخانه های بسیاری دارد. وزیر محلی انرژی های تجدیدپذیر طرحی را آماده می کند تا از انرژی آبی استفاده بیشتر شود. زیگفرید شریتویزر، وزیر انرژی های تجدید پذیر می گوید: “من معتقدم که انرژی آبی برای ما بسیار مهم است چون وضعیت جغرافیایی ما، به ما امکان گسترش و توسعه انرژی آبی را می دهد. علاوه بر این ما هدف های واضح حفاظت از آب و هوا را داریم که توسط اتحادیه اروپا شکل گرفته است. برای رسیدن به این هدف ها، انرژی آبی، مورد نیاز و حیاتی است.”

بر روی رودخانه “مور” چندین پایگاه جدید انرژی آبی ساخته شده است. این پایگاه در گوسندورف برای ۲۳ هزار خانه برق تولید می کند و به این ترتیب سالانه از انتشار پنجاه هزار تن دی اکسید کربن جلوگیری می کند. از نود میلیون یورو سرمایه گذاری، پانزده میلیون آن برای طرح های حفاظت از محیط زیست استفاده شد. از طرف دیگر، رییس توسعه محیط زیست می گوید که کیفیت آب رودخانه سیاه دیگر عالی نیست.

ورنر فیشر می گوید: “در گزارش اداری اخیر نتیجه گیری شده که رودخانه سیاه در وضعیت بسیار خوبی نیست… و می توان گفت که کیفیت آن خوب است. یعنی با افزودن چند طرح حفاظت از محیط زیست می توان پروژه انرژی آبی را قابل قبول کرد.”

ولی معترضان معتقدند که به مدت دهها سال کیفیت آب رودخانه بسیار خوب بوده است.

طبق بخشنامه “چهارچوب آب اتحادیه اروپا“، هرگونه فعالیت که به کیفیت عالی آبهایی که هنوز در اروپا وجود دارند ضرر برساند، ممنوع است. سابین یانگورت، عضو حزب سبز پارلمان استیریا، معتقد است که دولت محلی برای اجتناب از جریمه اتحادیه اروپا، اطلاعات را جعل می کند.

او می گوید: “منتظرم که اتحادیه اروپا پیام واضحی بفرستد: اتریش نباید از قوانین اتحادیه اروپا سرپیچی کند، ولی این کار را می کند. مثل اینکه این کشور می خواهد به تخلف از قوانین اتحادیه اروپا ادامه دهد. اتریش باید عواقب این کار را تحمل کند. به همین دلیل کمیسیون اروپا باید قدم بعدی را بردارد و به دادگاه اروپایی برود.”

وزیر محیط زیست اتریش با فرستادن نامه ای به دولت محلی اشتایرمارک خواسته است تا به قوانین اروپایی احترام بگذارند. کمیسر اروپا برای محیط زیست نیز برای شرکت در کنفرانس بازسازی رودخانه اروپایی، در وین است. یانز پوتوچنیک می گوید: “از زمانی که ما اخطار رسمی را فرستادیم، می بینیم که آنها با فعالیتشان از قانون اتحادیه اروپا تخلف می کنند. در موارد بسیار حساس، زمانی که مشکل حل نشده است، چیزی که ما امیدواریم اتفاق نیفتد، می توان جریمه کرد.”

با این همه خبرهای خوب هم در دنیای مدیریت رودخانه های اروپایی هست. کیفیت آب برخی از رودخانه ها به لطف قوانین اروپایی بالا رفته است. برای قدردانی از این تلاش های بلند مدت، امسال در وین اولین جایزه رودخانه اهدا شد. برنده اول جایزه رودخانه، رود راین بود.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها